Χωρίς καμία διάθεση αντιπαράθεσης, θεωρώ ως δεδομένα τα ακόλουθα:1) Ο αυτοσεβασμός και η τιμή δεν έχουν τιμή2) Όποιος κουτοπόνηρα προσλαμβάνει και εξωθεί εργασιακά, πληρώνει και αναλόγως3) Η απλήρωτη ή κακοπληρωμένη εργασία είναι εφάμιλλη με την ανεργία και δημιουργεί τα ίδια ακριβώς προβλήματα με αυτή.4) Η τιμή καθορίζεται από την προσφορά και τη ζήτηση. Αν μια προσφερόμενη θέση, ζητείται (καλύπτεται) σε οποιαδήποτε τιμή (και σε οποιεσδήποτε συνθήκες) η τιμή (αποδοχές) πέφτει (και οι συνθήκες χειροτερεύουν). Αλλιώς οι αποδοχές ανεβαίνουν μέχρι να καλύψουν τις απαιτήσεις της ζήτησης.Καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή αρκεί να γίνεται στη σωστή τιμή (και εργασιακές συνθήκες). Αυτό είναι το σφάλμα των νεοελλήνων. Λειτουργώντας επαγγελματικά (τουλάχιστον) χωρίς το (1), "αγοράζουν" σε οποιαδήποτε τιμή (αγνοώντας το 4), πέφτουν σχεδόν πάντα στην περίπτωση (2) και καταλήγουν στο (3).Για εμένα η αντίδραση του εξ ήταν άψογη και μονόδρομος. Αν όλοι αντιδρούσαν σε τέτοιες περιπτώσεις έτσι, η αγορά θα ήταν αλλιώς.