Ότι γίνεται, γίνεται. Δεν χρειάζεται τεκμηρίωση, το βλέπουμε γύρω μας.Αυτό που είναι κάπως ζόρικο είναι οι επιμέρους συνθήκες. Ο μεγαλύτερος έχει το "πάνω χέρι" επειδή έχει ξαναδει το έργο.Το οτι ο συγκεκριμένος δεν σου πουλάει έρωτα είναι και καλό, και κακό, πάντως.Καλό επειδή δεν σε γεμίζει παραμύθι για να κάνει το γούστο του, φουσκώνοντάς σε με υπερβολικές προσδοκίες. Κακό επειδή το παραμυθάκι (ή και η αλήθεια ενίοτε) του "πληγωνένου μοσχαριού" λέγεται συχνότερα για αποποίηση ευθύνης: δεν μπορείς να ζητήσεις κατόπιν τα ρέστα από κάποιον που δεν υποσχέθηκε τίποτα! Εσύ τον ξέρεις, εσύ θα κρίνεις. Απλώς κράτα μιξρό καλάθι.