Απίστευτο, αλλά ειμαι ομοιοπαθουσα και σε νιωθω...Θελω να σηκωθώ να διαβάσω και όσο το μυαλό θέλει ,το σώμα δεν ακολουθεί.Φοβερη αναβλητικοτητα,από αύριο σε αύριο το παω,τραγικό άγχος,άλλες φορές απάθεια,άλλες φορές θλίψη,άλλες με πιάνει νοσταλγία,άλλες νιώθω παραιτηση.Το θέλω όσο τίποτα,κι όμως δεν μπορώ,έχω αρνηση.Ειναι ξεκάθαρα ψυχολογικό...που μου βγαίνει και έντονα σωματικό...στομάχι,έντερο..