Ίσως γιατί εσύ προχωρησες πολυ με το μυαλό σου και ίσως με συναίσθημα, να ενιωσες δηλ. κάτι, ενω αυτός ηταν απλα απόμακρος εξαρχής. Καμια φορά εξιδανικευουμε τους αλλους ή απλα τους θεωρουμε ικανούς να χωρέσουν στη ζωη μας, τη στιγμη που αυτοι πίστεψε με, ειναι πραγματικα αλλου. Το ίδιο συνέβη και με τον δικο σου. Εσύ ερωτευτηκες, αισθανθηκες, σκέφτηκες πολλά, τη στιγμη που αυτός ηταν πραγματικά αλλου. Το γιατί ίσως να βρίσκεται στο "γιατί σμίγουν και χωρίζουν οι άνθρωποι? " ;-) Ενα αναπάντητο αιωνίως γιατί.