Μερσί!Όμως ίσως δεν το διετύπωσα σαφώς, ή ισ´ως τα αριστερά αντανακλαστικά που πάλι φέρουμε από το σχολείο τα τελευταία 30 χρόνια, δεν το κάνουν ολοφάνερο αυτό που λέω.Δεν εννοώ να προσπαθούμε να είμαστε όλοι ηγέτες ή εργοδότες. Εννοώ να ξεφύγουμε από το πλαίσιο "στέλνω βιογραφικά και περιμένω να με προσλάβουν". Θα φέρω το παρσ´δειγμα του στρατού: οι διοικούμενοι πρέπει να πρράσουν από το στάδιο της αυτοδιοίκησης, πριν ή ανεξαρτήτως, του σταδίου της διοίκησης. Ακόμα και ποτέ να μην διοικήσεις, πρέπει να αυτοδιοκείσαι. Άλλο ένα μέγιστο θέμα υης ελληνικής κοινωνίας: η πειθαρχία κι ακόμη περισσότερο η αυτοπειθαρχία. Το χρεώνω και αυτό στην αριστερή κατήχηση...Πώς θα πάμε μπροστά ως κοινωνία, και ως άτομα, σε οποιονδήποτε τομέα, όταν δεν μπορούμε να διοικήσουμε τον ίδιο μας τον εαυτό;;;Σήμερα περισσότερο από ποτέ χάρις στις νέες τεχνολογίες υπσ´ρχει μια εκπληκτική δυνατότητα για νεανική επιχειρηματικότγτα (ακόμα και εφηβική!) η οποία μένει ανεκμετάλλευτη επειδή δεν υπάρχει η νοοτροπία, το μενταλιτρ´, καθώς δεν χρεισ´ζεται ούτε χρήμα, ούτε δικτύωση με γνωστούς, παρά μόνο -ακριβώς- αυτοπειθαρχία και φαντασία. Από το στήσιμο ιστοσελίδων, τους influencers στα σόσοαλ, τους καναλάρχες του Youtube κλπ κλπ. Υπάρχει κανάλι με εκατομμύρια views που δείχνει ένα νεαρό να ξετυλίγει παιχνίδια και να τα περιγράφει! Το προσόντα κι ιδιαίτερες δεξιότητες, τι γνωστούς και τι κεφαλαιο απαιτει αυτό; Τίποτα. Το μόνο που απαιτεί είναι φαντασία και προσωπικό κόπο: στρώσιμο κώλου, δηλαδή, γιατί τα 2 λεπτά του βίντεο απαιτούν ώρες και μέρες εργασίας από πίσω.Καπως ετσι θα είναι τα επαγγέλματα του μέλλοντος. Φαίνεται μ@λακία στην αρχή, λες "αν είναι δυνατόν", αλλά αυτός που θα έχει την ιδέα και θα το προχωρήσει θα προκόψει.