Μια αρνητικότητα εδώ που τα λέμε υπάρχει. Βασικά κι από μέρους μου υπήρχε αλλά όχι επειδή δεν υπήρχε μασημένη τροφή. Δεν είναι παντα αυτός ο λόγος αν και το αποτέλεσμα καταλήγει μάλλον ίδιο, οπότε έχει σημασια;Όσο για το σχολείο όχι μόνο δεν προαγει όσα λέει ότι κάνει (είχα ρίξει τρελό γέλιο τότε που διαβαζα ότι βασικός σκοπός του λυκείου είναι να προαχθεί η κριτική ικανότητα πχ) και επειδή τα μικρά παιδιά ΈΧΟΥΝ φαντασία, κάτι γίνεται και όλο αυτό πλέον παύει να υφίσταται. Από την άλλη σκέφτομαι ότι φταίμε κι εμεις που αφήνουμε να μας πείθουν ότι "έξηντα χιλιάδες επαναλήψεις κάνουν την αλήθεια" (Χαξλευ) και δεν μας λείπει η μασημένη τροφή αλλά το θάρρος να κάνουμε αυτό που μπορούμε πραγματικά και να το ξανακάνουμε μέχρι να είναι καλό,πραγματικά καλό.