Συμφωνώ. Απλα σκεψου πως ήσουν εσύ στα 17 σου και με αυτή την οπτική προσπάθησε να τον προσεγγισεις, οχι για να τον κρινεις ως ενήλικας αλλά να τον βοηθησεις. Μπορεί να περνάει καποια απόρριψη, μπορεί να ειναι κατάθλιψη. Να σε νιώσει πλάι του οτι τον στηρίζεις.