..."καποια πράγματα δεν τα επιδιωκουμε..απλα συμβαίνουν.."Το να εξομολογούμαστε σε κάποιον τα αισθήματά μας, τη στιγμή μάλιστα που γνωρίζουμε ότι είναι δεσμευμένος, είναι επιδίωξη, πώς να το κάνουμε; Δεν έχω σκοπό να κρίνω, πόσο μάλλον να κατακρίνω. Μια σκέψη μονάχα θα μοιραστώ. Διαφωνώ με την άποψη ότι ο καθένας μπορεί να βρεθεί σ' αυτή ή σε όποια θέση. Σ' αυτή θα βρεθεί αυτός που επιλέγει να το κάνει. Είναι αφελές κι απαξιωτικό να παρουσιάζουμε τους εαυτούς μας ως έρμαια των καταστάσεων. Καλό είναι να αποδεχόμαστε την ευθύνη και να μιλάμε για συνειδητές επιλογές κι όχι για πάθη, λάθη και τα ρέστα. Όταν ξέρεις ότι αυτό που αντικρίζεις είναι φωτιά και τελικά πέφτεις μέσα, είναι προφανώς επιλογή σου. Ούτε η φωτιά φταίει, ούτε τα ωραία χρώματά της που σε πλάνεψαν, ούτε η ατελής φύση σου. Βλέπεις το "λάθος" και τρέχεις ντουγρού κατά πάνω του. Απλά παραδέξου το. Όλα τ' άλλα είναι λογοτεχνία.
