Είναι δηλαδή λίγο "Μαντάμ Σουσού" η κυρία...Κοίταξε, αυτά που της έλεγαν οι φίλες της δεν τα έλεγαν με κακό σκοπό, ούτε για να την παραμυθιάσουν. Ένα παρηγορητικό λόγο της έλεγαν, προφανώς θεωρώντας ότι έχει το στοιχειώδη ρεαλισμό να καταλαβάινει ότι ναι μεν π.χ η δουλειά δεν είναι το σημαντικότερο πράγμα στον κόσμο σε συμπαντική κλίμακα, αλλά ότι είναι απαραίτητη για την καθημερινή επιβίωση.Τώρα σε σχέση με τον έρωτα, όλα πάλι είναι σχετικά, ναι, κάποια πράγματα δείχνουν σα να έρχονται μόνα τους όταν έχεις λύσει άλλα θέματα και είσαι ανοιχτός σε ευκαιρίες και τη διαχείρισή τους.Αυτό φυσικά δε σημαίνει ότι η γυναίκα δεν έχει δικαίωμα να είναι επιλεκτική, ή ότι πρέπει ντε και καλά να συμβιβαστεί για να μην έχουν έννοια οι άλλοι.Ωστόσο, πάνω στο πρακτικό θέμα της δουλειάς και της διαμονής, θα έπρεπε η γυναίκα σου πρώτα απ'όλα - που είναι δική της φίλη και την έφερε - να της κάνει μια ξεκάθαρη κουβέντα. Χτες.Ξέρετε, αυτό το στυλ προσέγγισης "δε λέω τίποτα μπροστά της και γκρινιάζω πίσω από την πλάτη της", είναι και αντιπαραγωγικό και παραπλανητικό.Σκεφτήκατε ότι αφού δε μιλάτε, αυτή μπορεί να νομίζει ότι είστε οκέι να είστε όλοι "συγκάτοικοι στην τρέλα";