Το νερό δε μπορεί να γίνει ξαφνικά πεταλούδα (νομίζω), αλλά μπορεί να γίνει ατμός, ο οποίος με τη σειρά του θα ξαναπέσει στη γη και θα ανθίσει ένα λουλούδι (βασική προυπόθεση βέβαια, ο σπόρος). Το νερό μεταμορφώθηκε σε λουλούδι ή ήταν απλώς ενας κρίκος στην αλυσίδα;Λίγο μετά το μπιγκ μπανγκ (αν και το "λίγο" εδώ είναι σχετικό, καθώς μιλάμε για εκατομμύρια χρόνια), σχηματίστηκαν στο σύμπαν στοιχεία όπως ο φώσφορος, ο σίδηρος, το ασβέστιο κλπ, στοιχεία δηλαδή που βρίσκονται σε καθέναν από εμάς (δε θα ήταν καμιά φοβερή υπερβολή εάν λέγαμε πως αποτελούμαστε -μεταξύ άλλων- κι από αστρόσκονη).Και μην ξεχνάμε βέβαια και τη διαδικασία της ειδογένεσης, όπου νέα είδη γεννιούνται από ένα και μοναδικό πρωταρχικό είδος.Εμείς και όλα όσα μας περιβάλλουν είμαστε σαφώς μέρη της ίδιας γενετικής δεξαμενής, μέρη του Όλου, το οποίο συνεχώς αλλάζει, συνεχώς εξελίσσεται (τα πάντα ρει). Η ίδια η Γη βρίσκεται σε διαρκή κίνηση -γύρω από τον Ήλιο-, το ίδιο το ηλιακό σύστημα βρίσκεται σε διαρκή κίνηση εντός του Milky Way, το ίδιο το Milky Way βρίσκεται σε διαρκή κίνηση εντός του σύμπαντος και -αν πιστέψουμε τη θεωρία της πολυσυμπαντικότητας- το ίδιο το σύμπαν βρίσκεται σε διαρκή κίνηση εντός ενός πλαισίου που δεν έχει οριστεί ακόμη.Για μένα το ερώτημα δεν είναι αν όλα αλλάζουν ή παραμένουν σταθερά, αλλά το εξής: ως αναμφισβήτητα μέρη του Όλου, αυτό κάνει τα πάντα μέρος μια κοσμικής Ενότητας και άρα είμαστε όλοι και όλα Ένα (φιλοσοφική και θρησκευτική θεώρηση εξ Ανατολής) ή είμαστε όλοι μέρος ενός συνόλου, διατηρώντας ωστόσο ο καθένας τη δική του ξεχωριστή υπόσταση (principium individuationis - φιλοσοφική και θρησκευτική θεώρηση εκ της Δύσης);