Κοίτα, πώς εσύ θεωρείς καλό άνδρα τον γλυκούλη, τον μη μεγαλομανή, που δεν είναι εγωιστής και ένα σωρό άλλα που γραφεις, (που εδώ που τα λέμε, είναι αυτά που ζητάνε αρκετοί και αρκετές από εμάς) έτσι και οι υπόλοιποι, έχουν το δικαίωμα να γουσταρουν αυτό που θελουν. Από εκεί και πέρα, όταν σε ενοχλεί μια συμπεριφορά, ένας άνθρωπος δεν σου ταιριάζει, φεύγεις. Αν πάλι, άτομα με τα οποία συναναστρέφεσαι, έχουν ακραίες απόψεις περί γυναίκας-ανδρα, τους αποφεύγεις. Αν όμως δεν βλάπτουν κανεναν, και απλώς έχουν την γνώμη τους, χωρίς να στην επιβάλλουν όμως, ποιος ο λόγος για τόση σύγχυση; Επίσης, ο μισογυνισμός υπάρχει και σε γυναικεία έκδοση, δεν είναι μόνο αντρικό "προνόμιο". Εκεί που νευριάζω με αυτά που γράφεις, είναι σε αυτό το σημείο: "Θα πρέπει να είναι χαμηλών τόνων, θα πρέπει να είναι μάνα, να είναι κάποιου φίλου τους αν δεν είναι δικιά τους. Η' αλλιώς θα πρέπει να τους θέλει καια αυτομάτως αγιοποιείται. Δεν πα να μην έχει κάνει και τίποτα στη ζωή της. Τα υπόλοιπα δεν έχουν καμία σημασία". Γενίκευση, η οποία ισχύει μεν, αλλά στο περιβάλλον σου και σε να ευρύτερο ίσως κομμάτι, όχι σε όλο όμως, μπορεί και ούτε στην πλειονότητα. Μου φαίνεται κιόλας ότι βγάζεις κάποιο/α παραπονο-απεχθεια (ή μάλλον συγκεκαλυμμένο παραπονο με μίσος) προς τη συγκεκριμένη κατηγορία γυναικών. Τέλος, ο καθένας καθορίζεται από τις αξίες, τον χαρακτήρα και τη συμπεριφορά του πρωτίστως, και δευτερευόντως από αυτά που έχει καταφέρει στη ζωή του. Συμπερασματικά λοιπόν, να μη μένεις με ανθρώπους και σε καταστάσεις που σε ταλαιπωρούν, να μην προσπαθείς να αλλάξεις κάποιον, όταν βλέπεις ότι δεν θέλει και είναι ακραίος στις απόψεις του, να σέβεσαι τις απόψεις των άλλων αν δεν ενοχλούν κανέναν (σου αρέσουν δεν σου αρέσουν) και ότι δεν σου αρέσει, είτε να το αλλάζεις όταν και αν μπορείς, είτε να το διώχνεις οριστικά αν δεν σου κάνει. Αυτά.