Πάντα υπάρχουν συναισθήματα για τον/την σύζυγο αφού τους δένει η ύπαρξη παιδιών . Ναι πάντα θα είναι γονείς και αυτό θα τους ενώνει. Έως το τέλος. Εάν διαλέξεις να είσαι μαζί του, Θα πρέπει να υπολογίσεις σε αυτό. Από δική μου εμπειρία, σου λέω πως ως γονείς συνεργαζόμαστε, σε καθημερινή βάση υπάρχει συνεχή επαφή . Τρέξιμο αγώνας. Αλλά ως εκεί. Ο καθένας έχει ξεχωρίσει τους ρόλους του . Ναι μου έχει σταθεί σε πολύ δύσκολες στιγμές . Στην ουσία είναι ο μόνος δικός μου άνθρωπος που έχω. Παρόλο που το διαζύγιο δεν ήταν από τα ήρεμα . Πέρασαν τα χρόνια κι έχει μπει μια κόκκινη γραμμή. Προσωπικά ιδιαίτερα συναισθήματα δεν υπάρχουν ούτε μία στο εκατομμύριο. Πολλές φορές, δεν σου κρύβω, πως όταν νευριάζω μου βγαίνουν τα παλιά στην επιφάνεια. Αλλά εκείνος θα είναι εκεί για ο,τι χρειαστεί η οικογένειά του. Τι θέλω να πω; Ακόμα με ανέχεται ακόμα τρέχει για εμένα . Με έχει στηρίξει ακόμα και σε μια συναισθηματική κρίση που είχα, σε προσωπικό επίπεδο. Είμαστε κάτι σαν αδέλφια. Λοιπόν για να μην σε κουράζω άλλο. Η σύζυγός ναι θα είναι εκεί μια ζωή. Εσύ θα πρέπει να οριοθετηθείς. Με τον καιρό θα μπουν κανόνες, θα πρέπει όλοι να δείξετε υπομονή και συνεργασία. Ρώτα τον εαυτό σου εάν αντέχεις μια κατάσταση με δύο παιδιά και μια πρώην σύζυγο, που μπορεί παράδειγμα να πάρει τηλ. και να πει, σε μια ακατάλληλη στιγμή για εσάς, "τρέξε τα παιδιά". Αν αντέχεις μείνε. Σίγουρα όμως δεν θα είναι εύκολο.