Φαντάζομαι ότι οι περισσότεροι έχουμε βιώσει μια ερωτική απώλεια. Κι εγώ βίωσα πρόσφατα και πονάει πάρα πολύ. Ακόμα όμως και τη στιγμή των πιο έντονων συναισθημάτων υπάρχει η ελπίδα ότι θα το ξεπεράσουμε, ότι η επόμενη σχέση θα είναι πιο όμορφη, ότι θα προχωρήσουμε, ακόμα-ακόμα ότι είναι για καλό μας και μας βοηθάει να γνωρίσουμε καλύτερα εμάς και τα θέλω μας. Πως παρομοιάζεται αυτό με το θάνατο. Ακόμα και η συζήτηση που κάνουμε τώρα, αυτός ο προβληματισμός, γίνεται γιατί είμαστε ζωντανοί.