Οι παππούδες ταυτίζονται μέσα από τα εγγόνια, πράγμα κοινότυπο και χυδαίο. Η πραγματική αγάπη δεν είναι ο εκμηδενισμός της προσωπικότητας του άλλου, ούτε η πεποίθηση μετενσάρκωσης, έστω η μερική. Αυτό υποκρύπτει αυτή η πρακτική. Πρέπει να κρίνεται το κάθε όνομα σε σχέση με τις αξίες καθώς αυτές εξελίσσονται και όχι με πάγια πρότυπα. Εντωμεταξύ, δεν είμαι προληπτική αλλά, μόνο εγώ θεωρώ ακραία τρομακτικό να δίνουμε σε παιδιά ονόματα ανθρώπων που έχουν φύγει από τη ζωή;