Κατ αρχήν αλλάζεις ψυχοθεραπευτή. Δε νοείται για μενα να κανεις ψυχοθεραπεία κ να αισθάνεσαι τοσο ασχημα. Κατα δεύτερον το υγιες δεν ειναι ο φθόνος όταν βλεπεις την επιτυχια του αλλου αλλα η παραδειγματοποίηση, εφοσον θελεις να πετύχεις το ιδιο. Τελος η δήλωση "νοιώθω φθόνο, δε θελω κανενας να ειναι καλύτερος απο μενα, αλλα ειμαι καλος ανθρωπος" ειναι αντιφατική. Σόρι αλλα το να νομίζουμε οτι ειμαστε τοσο καλοί άνθρωποι, δε σημαινει κιολας οτι ειμαστε (στο βαθμο που νομίζουμε έστω).
