Αντιλαμβάνομαι ότι τα πρακτικο-οικονομικά θέματα είναι συνήθως οι αιτίες που αποφεύγουν οι γυναίκες να δώσουν το οριστικό τέλος σε έναν γάμο που ψυχορραγεί. Αυτά, συν την συναισθηματική ανασφάλεια του να μείνουν χωρίς σύντροφο. Δε θα κρίνω εγώ αν είναι σωστή ή λάθος η επιλογή της παραμονής σε αυτήν την βολική σχέση. Αυτό που θα σου πω εγώ ως ομοιοπαθούσα στο κομμάτι της παλινδρόμησης του "χωρίζω-δεν χωρίζω", είναι ότι όταν βρέθηκα στη θέση σου έθεσα στον εαυτό μου δύο ερωτήσεις, ωθώντας με να μου δώσω οδυνηρά ειλικρινείς απαντήσεις:1. Αυτό είναι το πρότυπο οικογένειας που θέλεις να δώσεις στο παιδί σου;2. Παραμένοντας σε αυτόν τον γάμο, σε πόσο χρόνο από τώρα σε βλέπεις με χάπια;Καλή δύναμη, αλλά κυρίως καλή φώτιση!