Πρώτα από όλα ενστικό ή όπως το λέω εγώ vibe. Να σου βγάζει ο άλλος κατι θετικό ρε παιδί μου πριν καν αναλύσετε το είναι σας. Μετά έχει να κάνει με την ειλικρίνεια. Δηλαδή, αν πάντα υπάρχουν πράγματα που δε θέλει ποτέ να τα πει, δεν ανοίγετε γιατι φοβάται μην τον κρίνεις (αυτο δηλώνει ανασφαλή άνθρωπο άρα και για τη κρίση μου ανώριμο, γιατί ένας άνθρωπος νοήμων και ώριμος, το τι πιστεύει ο κόσμος το χει γραμμένο στα παλιά του τα παπούτσια). Ο τρόπος επικοινωνίας και τα κοινά σας. Και όταν λέω κοινά δεν εννοώ να ακούτε την ίδια μουσική. Εννοώ τη πιθανότητα να έχετε κάποια κοντινά βιώματα ή παρόμοιο τρόπο που αντιλαμβανεστε τα πράγματα, κοινή ηθική, κοινές αξίες κλπ κλπ κλπ. Να είναι αυθεντικός και ανοιχτός ο άλλος, και οχι κομπλεξικός και φοβικός με το να ανοιχτεί επειδή πριν 5 χρόνια τον πλήγωσε κάποιος (γιατι εσυ και ο οποιοσδηποτε μπροστα του δεν εισαι αυτος που τον πληγωσε - οποτε γιατι να πληρώσεις εσυ και όλοι οι υπόλοιποι κατι που έκανε καποιος άλλος;)Υ.Γ. τυχον ορθογραφικά και "φαγωμένοι" τόνοι, ας συγχωρεθουν γιατί είναι αργά και είμαι κομμάτια, αλλά ήθελα να απαντήσω γιατί μ'άρεσε το θέμα.
