Μου φαίνεται πως έχετε εντελώς διαφορετικές ιδιοσυγκρασίες. Εσύ είσαι πιο εξωστρεφής, και αυτό, ξέρεις, είναι πολύ ιδιαίτερο: πολλές φορές ο εξωστρεφής κρύβει επιτυχώς πιο πολλά απ' ότι ένας εσωστρεφής, γιατί ο εξωστρεφής ξέρει να καλύπτει τα ευάλωτα σημεία του επιτυχώς, ξέρει να δείχνει δυναμικός και χαρούμενος κι ας πεθαίνει μέσα του. Ή, καλή ώρα, ξέρει να δείχνει λίγο πιο αδιάφορος προς το αντικείμενο του πόθου του κι ας λιώνει μέσα του εκείνη την ώρα. Όσο για εκείνον, όντας καλλιτέχνης, είναι τόσο απασχολημένος με το να βρίσκεται στον ονειρικό κόσμο του, με αποτέλεσμα να ξεχνά πως καταλήγει βιβλίο ανοιχτό στις... εγκόσμιες κινήσεις του. Κι έχω την εντύπωση ότι δεν πιάνει τα πειράματά σου και τ' αστεία σου, μπορεί να μη φτάνει την ευστροφία σου επειδή μονίμως κάπου "πετάει." Δεν ξέρω αν μακροχρόνια θα σου ταίριαζε κάτι τέτοιο, κι ας σ' ενθουσιάζουν οι διαφορές σας τώρα.Απ' αυτά που γράφεις, αποπνέει μία αναποφασιστικότητα σε όλα και διστακτικότητα, κάτι που ενδεχομένως να τον πάει πίσω σε διάφορους τομείς της ζωής του. Ευτυχώς που είναι σε σχέση για να γλιτώσεις το δίλημμα. Δεν πιστεύω να του άξιζες.