Είναι υπέροχο που ξέρεις ν' αγαπάς και κάνεις από την καρδιά σου ό,τι περνά από το χέρι σου για χάρη του "εμείς" που έχεις στο μυαλό σου. Ωστόσο, σκέφτεται κι εκείνος με τον ίδιο τρόπο; Κάτι με προβληματίζει σε αυτή την εξομολόγηση. Διαβάζεται σαν "έχω κάνει τα πάντα για να θέλει να είναι μαζί μου, μέχρι και στοιχεία του χαρακτήρα μου έχω αλλάξει, μέχρι και αναφορές συντάσσω μανιωδώς για κάθε μου κίνηση και τοποθεσία... Μακάρι να νιώθει κάτι για μένα κι εκείνος, όμως, γιατί έχω επενδύσει τόσο πολύ, έκανα τα πάντα που δεν πάει άλλο..."Αγαπητή εξομολογούμενη, εάν ένας άνθρωπος δεν είναι ο άνθρωπός σας ούτε είναι ικανός να νιώσει αγάπη (τουλάχιστον όχι για εσάς), αυτό δεν εξαγοράζεται και δεν αλλάζει με όση υπακοή κι αν δείχνετε, με όση διαβεβαίωση για την αγάπη σας κι αν του δίνετε. Το ίδιο ισχύει εάν ο άνθρωπος αυτός είναι παθολογικά ζηλιάρης, τοξικός ή χειριστικός απέναντί σας. Κοιτάξτε μην καταλήξετε να στριμώξετε σε μία γωνία τα ενδιαφέροντά σας, τα έντονα "χρώματα" της προσωπικότητάς σας και την ατομική ελευθερία σας αρκεί να αγαπηθείτε απ' αυτόν τον άνθρωπο. Δεν θα συμβεί, ενώ εσείς θα έχετε χάσει τον εαυτό σας.
