Στέκομαι λιγο στη νοοτροπία του "μια φορα θα ζήσουμε" που ανεφερες. Αυτη η φράση αποτελει ενα έναυσμα για να ζουμε τη ζωη στο μέγιστο. Αλλα. Και μια ωραιότατη δικαιολογια για ασυδοσία. Στέκομαι επισης στο "έλα μωρε, κανείς δε θα το μαθει" και συμφωνω μαζι σου στο "θα το ξερω εγω κ αυτο αρκει". Βλεπεις, για ενα μεγάλο ποσοστο ανθρωπων κατι αναγεται σε κακο μονο οταν μαθευτεί. Οσο ειναι κρυφό ολα καλα. Κ ας σε απατησα πχ. Εφοσον δεν το εμαθες δεν τρεχει κτ. Αλλο το φαινομαι σωστος ανθρωπος κ αλλο το ειμαι όμως.
