Γιατί η καταθλιψη δεν θα φύγει ποτέ απο μονη της. Εαν εχεις κυριως αυτογνωσια της καταστασης και των τροπων διαχειρισης των δικων σου θεματων(αιτιών) οφειλεις να προσπαθησεις . Με αυτη την εννοια το τονιζω αυτο.. Η καταθλιψη δεν χτυπαει ετσι τη πορτα . Ουσιαστικα ειναι ταρακουνημα και ξυπνημα..για να φροντισουμε τον εαυτο μας(το κινητρο μας)! Οσο κι αν αυτο δε φαινεται αρχικα!"Κι αν προσπαθεις και δεν βγαινει κατι": κλασικη σταση καταθλιπτικής σκεψης, ομολογω το εχω πει και εχω απελπιστει ουκ ολιγες φορες στ παρελθον. Δες ομως που ειμαι εδω και ακομα πολεμαω. Αρα αντεχω άρα κατι σημαινει αυτο. Σιγουρα ειμαι καλυτερα απο παλιοτερα. Προσεξε ομως, θελει διαρκη εξασκηση στο να φερνεις αντιρρηση στον αυτουποτιμητικο εσωτερικο σου διαλογο. Οχι ηττοπαθειες ουτε κατηγοριες αβερτα. Αγκαλια. Σιγα σιγα ομως . Ας ειναι και παααααρα πολυ σιγα. Κανε την αρχη εσυ και θα δεις σογα σιγα θα βελτιωνεσαι. Αυτα μπορω να πω απο εδω δυστυχως . Ειναι μεγαλη κουβεντα κι εχω ψαχτει χρόνια πλεον επι του θεματος.
