Παρε μια ανασα. Σκέψου και τους άλλους. Και κυριως σκεψου το μωρο που πρόκειται να γεννηθεί, και πως εσυ θα του εξηγήσεις οτι δεν θα εχει τον μπαμπα του δίπλα γιατί δεν συμφωνησε να του δωσετε 2 επίθετα. Θα γινεις μητέρα και σκεφτεσαι εαν υποχωρεις εσυ ή αυτός. Στην τελική μολις με το καλο το μωρό ΣΑΣ (ναι, ειναι μωρο και των δυο σας) μεγαλώσει μπορεί να αποφασίσει το ίδιο - με δικαστηριο - για αλλαγή ονομ/μου (ναι οκ ειναι δυσκολη διαδικασια αλλα γινεται). Εμενα μου ακουγεται σαν ο φίλος σου να ενδιαφέρεται για εσενα ειλικρινά. Και για το παιδί σας. Και αυτο θα έπρεπε να σου ειναι αρκετό για την ωρα. Ενα μωρο δεν ειναι αντικείμενο. Το ονοματεπώνυμο του δεν εχει την ίδια αξία στη ζωη του με την αξία του να εχει αγαπη απο τους γονείς του, σε ενα υγιές περιβάλλον. Με ολη την ευγένεια, αλλα πρόκειται να γινεις μητέρα και σκεφτεσαι καθαρά εγωιστικα (ακομη κι απο την απόφαση αντιδραστικα να μετακομισεις, να θεσεις σε κίνδυνο το μωρο, κοκ). Αν παλι σε ενοχλεί το οτι δεν θεωρούν οτι πραττεις αυτα που λες, τοτε με συγχωρεις αλλα τωρα δεν ειναι η ωρα για να το διαπιστωσουν. Κι αν ισχύει αυτό τότε εχει σημασια να δεις κι εσυ μήπως εν τέλει εχουν δίκιο. (Συγγνώμη που λείπουν αρκετοί τόνοι, αλλα γραφω απο κινητό..)