Αναμεικτα συναισθήματα μου αφησε η εξ σου. Να πω οτι υπερασπιστηκες εναν αθώο ανθρωπο εναντια σε μεγαλοκαρχαρια (τραπεζα/ποκυεθνικη/ ισχυρό αφεντικο κοκ) να δικαιολογήσω το "υπαρχει ελπιδα να διορθωθούν πολλα". Απ την αλλη οκ αν αυτος ο ανθρωπος έκτισε την ποινή του, μετανοιωσε, τωρα ζει νόμιμα κ δε διευκολύνει τη διοχέτευση ουσιών, ναι να πω οτι υπαρχει ελπιδα. Απ την αλλη εσύ το μονο που κατάφερες ηταν να μειώσεις την ποινή του. Θελω να πω, ειτε η ποινη ηταν 5 ειτε 15 χρονια το αποτελεσμα ιδιο δε θα ήταν τελικα? Αρα φανταζομαι εξετάζεις την περίπτωση απο ανθρωπολογική αποψη κ οχι απο προσωπική. Συγνωμη κιολας αλλα εγω ετσι το βλεπω.
