Ενταξει δεν παιζουμε με αυτα τα πραγματα... Καλο θα ηταν να σκεφτεις (εαν και εφ οσων εχεις κατασταλαξει 100% στο να το κρατησεις και εχεις καταλαβει επισης στο 100% το τι αυτο συνεπαγεται) εαν αυτος μπορει να γινει πατερας του παιδιου σου, αν εχει τα προσοντα να το μεγαλωσει και αν θελει να το κανει ή αν θα γυρισει μια μερα να σου πει "μου εφαγες την ζωη και συ και αυτο και εχασα τα καλυτερα χρονια της ζωης μου μαζι σας". Δεν ειμαστε 5 γενιες πισω για να σε "αποκαταστησει". Ουτε να του βαλουνε τα μαχαιρι στο λαιμο να σε παρει. Πρεπει να το καταλαβετε κ οι 2 αυτο.Το οτι εισαι τσιμπημενη μαζι του δεν σημαινει απολυτως τιποτα. Δεν ειναι οτι χωρισατε και θελει επανασυνδεση. Υπαρχει παιδι στην μεση το οποιο ειναι πολυ πιθανο να την πληρωσει αυτο στο τελος. Τωρα μπορει να νιωθεις ερωτευμενη και τσιμπημενη.. σε 7 μηνες ομως οι προτεραιοτητες σου θα αλλαξουνε και εκτος απ τους γονεις σου πρεπει να εχεις εναν ανθρωπο διπλα σου που εχει ΕΠΙΛΕΞΕΙ να σε στηριζει.Αποψη μου ειναι να κανετε μια σοβαρη συζητηση, χωρις ταμπου και ενοχες για το τι ακριβως θελετε και οι 2. Χωρις συμβιβασμους στα βασικα πραγματα (θελω ή δεν θελω). Αν δεν θελει να αναλαβει καθηκοντα γονιου καλο θα ηταν να το αναλαβεις μονη σου, με τους γονεις σου.Συγγνωμη αν γινομαι κακος και δυσαρεστος αλλα θεωρω οτι δεν υπαρχει χρονος για τσαλιμακια και ναζακια. Πρεπει να παρθουν αποφασεις αμεσα γιατι αυτο ειναι κατι που θα σημαδεψει ειτε καλα ειτε κακα την ζωη και των 2 σας.