Και να ήθελα να διαφωνήσω κάπου μαζί σου, δεν έχω κάπου να πιαστώ. Εγώ δεν μπορώ και τους άλλους που λένε ν' ανέχεσαι στην ουσία (πατέρας σου είναι, μανα σου είναι κάποια μέρα θα τους χάσεις κτλ) αμ δε! Κανένας ρόλος δεν μας κάνει ιερούς και δεν μπορώ αυτούς που στην ουσία προτρεπουν ή επικρίνουν ένα άτομο που κάνει το αυτονόητο για κατι βλαβερό :ξεκοβει!Τώρα για την σχέση με το χρήμα, για μένα έχει σημασία πολύ η οικονομική κατάσταση, θα ήθελα να κάνω αμισθί την δουλειά μου μιας και εμπεριέχει ανάπτυξη συναισθηματικού δεσμού και παράλληλα να ζω αξιοπρεπώς. Μολαταυτα δεν βγαίνει να μην πληρώνομαι ούτε να ζω ανεξάρτητη με όσα παίρνω χωρίς να υπολογίζω τα λεφτά. Οπότε δεν ξέρω πως να το κρίνω, αλλιώς τα φανταζόμουν. Αναγνωρίζω την χρηστική του αξία και πάντα έτσι έβλεπα το χρήματα και τα αντικείμενα, ούτε για κοινωνικό στάτους, ούτε τίποτα. Όσον αφορά τους υπερτυχερους φιλάνθρωπους με τις ελεημοσύνες νιώθω μια βαθιά απαξίωση (μου βγαίνει αβίαστα ένας σνομπισμος με τους σνομπ και τους ανθρώπους που έχουν ρηχά κριτήρια και βάζουν τους ανθρώπους σε α'β' γ' κοκ κατηγορίες από παιδί... Μακρια από μένα και να μην πέσω στο έλεος τους γιατί και ακαταδεχτηειμαι κι αχάριστη θα με πουν. :)Υ. Γ. Η δικαιολογία του τι κάνουν οι άλλοι και το τι θα έκαναν για να αιτιολογησουμε την δική μας στάση είναι μια καραμελιτσα πολύ συχνή. Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω αν θα αντιδρούσα δυναμικά σε όλες τις περιπτώσεις, σε άλλες το έχω κάνει κι άλλες όχι. Δεν ήξερα ν αντιδρασω. Δεν συμβαίνει όταν το περιμενεις. Αλλα πιο εύκολα υπερασπιζομαι άλλον πάρα τον εαυτό μου. (άσχετο ξέρω)