Ευχαριστώ. Να σου απαντήσω.Φαινομενικά αταίριαστοι χαρακτήρες μπλέκουν ερωτικώς κι αναρωτιόμαστε. Όμως αν ξύσουμε την επιφάνεια, συχνά διαπιστώνουμε ότι κάποια κοινά στοιχεία, κάποοα συγκολλητική κόλλα τους ενωσε. Κάτι αναγνωρίζει ο ένας στον άλλον, και κάποια ανάγκη κουμπώνει που ίσως στον απέξω δεν φαίνεται με την πρώτη ματιά. Αλλιώς δεν θα συνέπλεαν εξαρχής.Για να μείνουν δε μαζί κάποιο εύκογο διάστημα σημαίνει ότι όχι μόνο δαίριαξαν στα επίμαχα ζητήματα που τους απασχολούν, αλλά -κι Υτό είναι ίσως ακόμη σημαντικότερο- έχουν πάρει την απόφαση να είναι μαζί. Πρόκειται για συνειδητή επιλογή κι οι συνειδητές επικογές έχουν να κάνουν με το πώς επιθυμούμε να είμαστε, με το Υπερεγώ και το Εγώ μας.Για το δεύτερο ερώτημα, οι γυναίκας, αντίθετα με τους άντρες, γαλουχούνται με το δόγμα ότι η αυταξία τους εξαρτάται από την αναγνώριση, αποδοχή κι εκτίμηση του αντρικού φίλου.Αυτό το μήνυμα το παίρνουμε από χιλιάδες μεριές, από τα παιδικά φιογκάκια (για να'σαι ωραία), μέχρι τις πριγκίπησσες τγς Disney και τα παιδικά παραμύθια. Τι λέει Η Μικρή Γοργόνα στο παραμύθι του Άντερσεν: θα κοπψω την ουρσ´ κιυ για να βγάλω πόδια, κι ας υποφέρω σαν να πατάω μαχαίρια, κι ας χάσω τη φωνή μου, την οικογένειά μου, την φύση μου, το σπίτι μου, προκειμένου να με αγαπήσεις, εσύ ο άντρας.Η γυναίκα στον έρωτα επιζητεί να αλωθεί, που έλεγε δοφά η Κάραλη. Κι ο άντρας που το ηνωρίζει, ε, όταν είναι κι ο ίδιος καλοψυχος, σεβαστικός και καλοπροαίρετος, μπορεί να το δει λίγο σαν την αχίλλειο πτέρνα της...και να την τουμπάρει. Για καλό σκοπό. Άντρες γυναίκες τι ζητάμε; Ν'αγάπηθούμε. Κάθε "σ'σγαπώ" μας είναι μια αίτηση ανταποπόδωσης. Είμαστε φθαρτοί, ευάλωτοι, ατελείς. Αλλά κοιτάζουμε τ'αστέρια. Αυτή είναι η νίκη μας. Δεν παιράζει λοιπόν. Ας κάνει την προσπάθειά του. Πλούτεμα είναι. Ελπιζω εξήγησα ικανοποιητικά την σκέψη μου.