Γενικώς μιλώ περίπου έτσι, ως γραφιάς βγάζω το ψωμί μου, τα έχω ξαναπεί. Δεν έχω κάποιον κοπηο να εντυπωσιάσω. Το "ελλειψοειδές" ήταν χαζή επιλογή λέξης, ήμουν κουρασμένη. Γράψε λάθος. Τα υπόλοιπα ισχύουν. Εκεί που ήθελα να καταλήξω και για να στο πω λαικά, αφού το θες, είναι ότι οι περισσότεροι "έρωτες" κι εκεί εξω, αλλά κυρίως εδώ μέσα είναι γελοίες απομιμήσεις όσων έχουμε δει σε ταινίες, διαβάσει σε βιβλία και ακουπσει σε τραγούδια. Εστιάζουν σε ένα υπερτροφικό Εγώ σαν υπερφυσικού μπεμπέ 20+ ετών που κοιτάει μόνο τον εαυτό του σαν καθομαθημένο κωλόπαιδο. Μυρίζουν φόβο, μικρότητα, συμφεροντολογισμό, αηδία και άγνοοα μεγαλείου. Δεν αντέχουν σε σοβαρή εξέταση.Σπανίως διαβάζω κάτι από κάποιον που να συγκινεί με την πηγαιότητα του αισθήματος.