Προσπάθησε να κάνεις μια κουβέντα με τον μπαμπά σου καλού-κακού. Είναι η δική σου ιδιαίτερη μέρα και μία φορά το χρόνο δικαιούσαι ν' αποφασίσεις πώς θα την περάσεις και ποιον θα ήθελες να έχεις δίπλα σου. Πες του ότι, στην τελική, το χωριό πάντα θα έχει κάτι να πει, όποιον κι αν φέρεις και ό,τι κι αν κάνεις. (Σε τέτοια μέρη το αβάσιμο κουτσομπολιό είναι το εξτρίμ σπορ των γιαγιάδων ειδικά.) Αν τα πάντα αποτύχουν, συζήτησέ το με τον άνθρωπό σου, πες του ότι στο σπίτι έχουν τα δικά τους κολλήματα από τη μια, κι από την άλλη θα ήθελες να γιορτάσεις τα γενέθλιά σου μαζί του. Αν είναι πράγματι ο άνθρωπός σου, θα σεβαστεί τους κανόνες του σπιτιού και της οικογένειας σου και θα βρείτε μια λύση μαζί. Ίσως σου προτείνει να βγείτε οι δυο σας αργότερα το βράδυ, τι πιο ρομαντικό να γιορτάσετε οι δυο σας, μόνοι και ελεύθερα (μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα των γονιών σου σε κάθε του φιλί ή άγγιγμα). Στη χειρότερη, τα γιορτάζεις μαζί του την επομένη. Πάντως, εφόσον επισημοποιήσατε τη σχέση σας, δεν καταλαβαίνω την τόσο συντηρητική στάση των γονιών σου. Δεν πέφτει σε κανέναν λόγος εκεί έξω για το ποιον θα δεχτείτε σπίτι σας σαν οικογένεια.