Υπάρχουν απλοί, καθημερινοί τρόποι αντιμετώπισης. Προσωπικά με βοηθά η γυμναστική και γενικότερα η σωματική άσκηση (περπάτημα, κολύμπι, γυμναστήριο κ.λπ.). Σε κατάσταση άγχους το σώμα γεμίζει κορτιζόλη, ορμόνη που αποτελεί μηχανισμό άμυνας του οργανισμού, αλλά που σε μεγάλες ποσότητες γίνεται τοξική κι άρα επιβλαβής. Αντιθέτως, κατά τη σωματική άσκηση, ο οργανισμός εκκρίνει τις ενδορφίνες -τις ορμόνες της χαράς- κι έτσι η κατάσταση εξισορροπείται.Άλλοι διαλογίζονται, προσεύχονται, αρχίζουν κάποιο χόμπι που παίρνει τη σκέψη τους μακριά από τις αγχογόνες καταστάσεις της καθημερινότητας.Αν τώρα το άγχος έχει αγγίξει παθολογικά επίπεδα, μάλλον το να απευθυνθεί κανείς σε κάποιον ειδικό είναι η φρονιμότερη λύση. Και τι σημαίνει παθολογικά επίπεδα; Όταν το άγχος μας καθιστά δυσλειτουργικούς έναντι της καθημερινότητάς μας. Συνεχείς κρίσεις πανικού, αδράνεια, αδικαιολόγητος φόβος κ.ο.κ. Καλή τύχη.