Συμφωνώ κι εγώ με Rosestar και Elli P. Χρειάζεται ψυχή και φαντασία ένα δώρο, όχι απαραίτητα λεφτά. Ακόμα και στην επέτειο ο σύντροφός της να έφερνε πίτσα απ' έξω και ν' άναβε κεριά με ρομαντική μουσική, θα ήταν πολύ καλύτερο από το τίποτα. Ένα δώρο μπορεί να είναι μία αξέχαστη στιγμή και χειρονομία, όχι οπωσδήποτε υλικό. Για να μην το καταλαβαίνει εκείνος, αλλά να παίρνει δώρα για τους άλλους, ίσως να δίνει βάση περισσότερο στον εντυπωσιασμό, αλλά όχι στην ουσία και στο βάθος των σταθερών σχέσεων όπως με την εξομολογούμενη, δυστυχώς. Δηλώνει σιωπηρά "δεν προσπαθώ καν." Δεν ξέρω αν σε τέτοιες περιπτώσεις ο άνθρωπος φαίνεται από την αρχή αν παρατηρούμε τον τρόπο που αντιμετωπίζει σημαντικές μέρες αγαπημένων του προσώπων που έχει για "δεδομένους," για παράδειγμα γενέθλια και επετείους γονιών. Αν τους αγνοεί και δεν μπαίνει στον κόπο να τους πάρει τίποτα ή να τους κάνει τη μέρα ξεχωριστή, προμηνύει το πώς θα φέρεται στη μακροχρόνια σχέση του.
