Ελάτε τώρα... Αν επιμένετε να βλέπετε τον εαυτό σας ως μετανάστη και το βίωμά σας με τη ζωή στο εξωτερικό ως "μεταναστίλα," αντί να νιώθετε πολίτης της Ευρώπης (ή και του κόσμου), φυσικά και σε λίγο καιρό θα ονειρεύεστε να γυρίσετε στην Ελλάδα. Σε μια Ελλάδα που αφήσατε για σοβαρούς λόγους, αλλά η οποία θα φαντάζει "όχι και τόσο άσχημη μπροστά στη μεταναστίλα."Το έχω ξαναπεί και σε άλλες εξομολογήσεις: το εξωτερικό δεν είναι για όλους και σίγουρα έχει τις δικές του προκλήσεις. Γι' αυτό, αν σας πειράζει η υψηλή φορολογία (η οποία, όμως, βλέπετε να πιάνει τόπο), η εκνευριστική τελειότητα με τους φροντισμένους δημόσιους χώρους και η τυπική ευγένεια των ανθρώπων (επειδή κάποιοι προτιμούν το ξινισμένο ύφος της δημοσίας υπαλλήλου που σας έκανε τη χάρη να έρθει στο γραφείο έστω στις 10:00 αντί για 08:00 για να εξυπηρετήσει), μην πηγαίνετε στο εξωτερικό. Άλλωστε, πόσοι είναι κι εκείνοι που θα ήθελαν να φύγουν και θα προόδευαν σε μια ξένη χώρα, αλλά σοβαροί λόγοι τους κρατούν στην Ελλάδα και τους βλέπεις ν' αγωνίζονται αδιαμαρτύρητα παρ' όλα αυτά.
