Η κοινωνία αντιμετωπίζει την απόκτηση παιδιών ως την φυσική εξέλιξη κάθε ανθρώπου. Δεν είναι έτσι όμως. Υπάρχουν άνθρωποι που είναι παντελώς ακατάλληλοι να γίνουν γονείς και δεν πρέπει να γίνουν γονείς, γιατί αλλιώς θα ταλαιπωρούν και τους εαυτούς τους και τα παιδιά που θα φέρουν στον κόσμο. Δυστυχώς η μαμά σου είναι μια από αυτούς τους ανθρώπους. Είναι πολύ περισσότεροι απ 'όσο φαντάζεσαι. Τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται. Κοιτώντας τον κόσμο γύρω μας, τους φίλους μας, τη γειτονιά, τον περίγυρο μας βλέπουμε οικογένειες που δείχνουν ευτυχισμένες και καθώς πρέπει. Ίσως αναρωροτιομαστε κιόλας γιατί να μην είναι και η δική μας οικογενειών έτσι. Το τι γίνεται όταν κλείνει η πόρτα δεν το ξέρει κανείς όμως, μόνο αυτοί που είναι μέσα. Το τελευταίο χρόνο το συνειδητοποίησα λόγω της δουλειάς μου. Έχω καταλήξει να πιστεύω ότι οι πραγματικά καλοί γονείς που δημιούργησαν ευτυχισμένες οικογένειες είναι η μειοψηφία. Ίσως γίνομαι υπερβολική βέβαια.Η μαμά σου είναι απλώς αδιάφορη. Σε πονάει δικαιολογημενα και το καταλαβαίνω. Ξέρω ότι δεν σε παρηγορεί αλλά υπάρχουν και πολύ χειρότερα από αυτό που περιγράφεις. Εγώ το μόνο που έχω να θυμάμαι από τη μαμά μου είναι βία, υποτίμηση για τα πάντα, αδικίες σε βάρος μου και κατάρες. Όταν λέω βία εννοώ καθημερινή για όλη την παιδική μου ηλικία και όταν λέω κατάρες εννοώ να μου εύχεται να πάθω καρκίνο ή να βρω άνδρα που θα με ματώνει στο ξύλο. Πλέον τίποτα απ όσα μου έχει πει ή μου έχει κάνει δεν με αγγίζει, έχω φτάσει στο σημείο να μην νιώθω καν στενοχώρια. Κάνε απλώς λίγη υπομονή και θα έρθει η στιγμή που θα φτιάξεις τη ζωή σου μακρυά της. Ηθικό δίδαγμα: δεν είναι όλοι γεννημένοι να γίνουν γονείς