Έχω αγχώδεις διαταραχές και κατάθλιψη από μικρό παιδί .Παλευα και παλεύω πάντα με τους δαίμονες μου γνωρίζοντας ότι είναι δικοί μου .Δουλευω επίσης από όταν τελείωσα το σχολείο νον στοπ .Οικογενιακα θέματα ,πάρτυ Ντράγκια,ξίδια και ξανα μάνα τα ίδια μέχρι τα 25μου .Ελιωσα ,βρήκα τη δύναμη και σηκώθηκα .Τα κόψα όλα και τώρα πείσμα ,ξεκίνησα τα βαροι και άρχισα να τρώω σαν άνθρωπος και να κοιμάμαι ,τώρα πια στα 29 μου βλέπω τον ανθρωπο που ειμουν σα ξένο σαν κάποιον που κρυβόταν πίσω από τη κουρτίνα και με κοίταγε μέχρι να πάρω τη θέση του .Η ζωή θέλει πείσμα .Οτι και να κουβαλάς μέσα σου,να ξέρεις ,ΜΠΟΡΕΙΣ!Ναι ναι ΜΠΟΡΕΙΣ να κανείς τα πάντα αρκεί να το πιστέψεις .
