Εγώ πάλι, αγαπητή, το διάβασα όλο. Και κατέληξα στην ίδια διαπίστωση στην οποία οδηγούμαι σε κάθε αντίστοιχη περίπτωση. Όλα όσα σας συνέβησαν, επιτρέψατε να σας συμβούν και το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης ανήκει σ' εσάς. Χάρηκα, βεβαίως, με την κατάληξη της περιπέτειάς σας. Ήταν ένα εμπόδιο που ξεπερνώντας το σας βοήθησε να μάθετε καλύτερα τον εαυτό σας. Η αλήθεια είναι πως στις ηλικίες αυτές η σχετική απειρία μας μάς οδηγεί σε λάθη. Το ότι βάλατε, έστω κι αργοπορημένα, ένα τέλος σε κάτι τόσο ανάξιο, δείχνει ότι τελικά αυτή η δοκιμασία λειτούργησε υπέρ σας. Οι σχέσεις, αν και δύσκολες, υπάρχουν -εκτός των άλλων- για να μας βοηθούν να βελτιωνόμαστε κι όχι να βαλτώνουμε.