Όλο.Μα ΌΛΟ λάθος. Απο το σημείο που γέμισαν τα μάτια σου δάκρυα δημόσια, μέχρι το να ζητήσεις αγκαλιά. Ειλικρινά μου έρχεται να... Δηλαδή αν σε είχα μπροστά μου, θα... Δηλαδή... Έλεος. Και το συμπέρασμα, που έφτασες στο τέλος, σχετικά με το μεγαλύτερο ψέμα, κι αυτό λάθος. Αν ψάξω να βρω κάτι σωστό στον τρόπο σκέψης σου, είναι που γράφεις ότι δεν θα πάρεις τλφν τον σερβιτόρο. Αλλά να σου πω... Αν θες να πέσεις ΤΕΛΕΊΩΣ χαμηλά... Παρ' τον. Θα είναι σούπερ να αρχίσει μια γνωριμία με τέτοια θλιβερή αφετηρία. Στη θέση σου (λέμε τώρα), δεν θα ξανά περνούσα ούτε μπροστά από την καφετέρια. (Γραφεις σαν ένα τρολ που κυκλοφορεί ελεύθερο στη στήλη. Ελπίζω να είσαι αυτό.)
