Συγγνώμη που στο χαλάω, αλλά κάποιες από εμάς περνάμε διαστήματα ακόμη και μεγαλύτερα από το δικό σου, ευτυχισμένες και χωρίς άντρες, στηριζόμενες στον εαυτό μας. Ακόμη και όταν έχουμε ερωτική σχέση, πάλι στον εαυτό μας στηριζόμαστε, χωρίς να περιμένουμε να προσδιοριστεί η "αξία" μας από την παρουσία ενός άντρα ή/και να προσδώσει "αξία" η παρουσία του. Απλά, απολαμβάνουμε τις όμορφες στιγμές που μοιραζόμαστε μαζί του.Δική σου και μόνο δική σου ανάγκη είναι να προσδιορίζεσαι στην παρούσα φάση (σου) από την ύπαρξη ενός άντρα στη ζωή σου.Όσο για τις μπαρουφογενικότητες που quotάρεις στο τέλος για να νιώσεις ενός είδους δικαίωση ίσως, speak for your self, dear.
