Εγώ πάλι πιστεύω πως, για να είναι πραγματικά καλή μια σχέση, πρέπει να μπορείς να είσαι και φίλος με τον άλλο, να μπορείς να του μιλάς ανοιχτά. Τώρα για τον άνθρωπο που αναφέρεις, δεν είναι άβουλο ον που έπεσε στην πλεκτάνη της φίλης. Αν την άκουσε, έχει και κείνος μερίδιο ευθύνης. Εκτός και αν η φίλη ήταν τόσο χειριστική και αυτός τόσο αφελής να την πιστέψει. Δεν λες τι ακριβώς έγινε, αλλά αν σου δοθεί κάποια στιγμή η ευκαιρία μίλησε μαζί του ειλικρινά, ειδικά αφού, όπως λες, τον αγαπάς. Οι ιστορίες που μένουν μισές και χωρίς εξηγήσεις, μπορούν να μας βασανίζουν για χρόνια. Αν μάλιστα τον αγαπάς πραγματικά τον άλλο, το βάρος μπορεί να το κουβαλάς για όλη σου τη ζωή.