Λόγω λοιπών αυτών και άλλων λεπτών (και μη) διαφορών, η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου δεν θα γίνουμε ποτέ φίλοι, δεν θα διανυκτερεύσουμε ποτέ ο ένας στο σπίτι του άλλου,δεν θα κάνουμε σχέσεις μεταξύ μας (ιδανικά), δεν θα ταξιδέψουμε μαζί, δεν θα φάμε παρέα σουβλάκια και γενικώς θα ζούμε ο καθένας στον δικό του κόσμο με τους δικούς του κανόνες και τους δικούς του ανθρώπους. Επίσης προσέχουμε πολύ ποιόν θα βάλουμε μέσα στον μικρόκοσμό μας για να μην βρεθούμε προ δυσάρεστων εκπλήξεων, έτσι ή αλλοιώς. Κλείνοντας, προσωπικά δεν θα το έριχνα στο σεξ έχοντας φιλοξενούμενο άνθρωπο στο σπίτι ελπίζοντας ότι θα το αντέξω και δεν θα εκραγώ ωσάν πυρηνική βόμβα λόγω μιας ολιγόωρης αναβολής. Και κάτι σχετικό άσχετο που ίσως είναι χρήσιμο να επαναλάβω σε αυτό το σημείο: αν απεχθάνομαι τα βατραχοπόδαρα, δεν είναι επειδή ζηλεύω τα βατράχια. Τα σιχαίνομαι. Γιατί απλά αν τα ζήλευα και δεν τα σιχαινόμουν, θα τα έρτωγα κι εγώ (ΜΠΛΙΑΧ).