Κι εμείς κάθε μέρα, σαν 2 σταγόνες νερό και ίδια μέρα γενέθλια! Μόλις τελειώσαμε την σχολή γύρισε στον τόπο της αλλά μιλούσαμε κάθε μέρα όλη μέρα. Και μια μέρα τσουπ, αποκαλύφθηκαν κάποια πράγματα που δε μου ειχε πει, επικοινώνησα μαζί της για να την συγχαρώ, αλλά εκείνη από το πουθενά δεν ξαναμίλησε. Τρελάθηκα, έψαξα παντού για αυτήν την κατάσταση, και κατέληξα ότι έχει θέματα και για αυτό με απέφυγε (για να μην αντιμετωπίσει την κατάσταση στα ίσια, ίσως λόγω πίεσης που περνά η ίδια;). Κάθε βράδυ σχεδόν την έβλεπα στον ύπνο μου, τώρα πολύ πιο αραιά. Κάνεις καλά που δεν στέλνεις. Άσε τον χρόνο να το φτιάξει και αυτό γιατί, πίστεψέ με, φτιάχνεται. Θα το επεξεργαστεί και το υποσυνείδητό σου με τον καιρό και δεν θα είναι τόσο "απωθημένο" πια. Είναι πολύ ώριμο που κατάλαβες ότι ίσως κάποτε την πίεζες. Και πάλι όμως δεν δικαιολογεί αυτό την αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά της, μία να σου μιλάει, μία όχι, και μετά να ξεκόψει τελείως. Κράτα τις καλές στιγμές γιατί αυτές δεν ήταν ψέμα, και κοίτα να περνάς καλά στη ζωή σου γιατί μόνο αυτό μετράει τελικά. Μην ανησυχείς για τα όνειρα, είναι φυσιολογικότατο. Σου εύχομαι τα καλύτερα, και από εδώ και πέρα φιλίες με περισσότερη ειλικρίνεια και ουσιαστική επικοινωνία ;-)