Οι μοναχικοί άνθρωποι δεν είναι για μένα προβληματικοί. Είναι θέμα χαρακτήρα, βιωμάτων και καταστάσεων. Και γω προσωπικά είμαι μοναχική από παιδί, όχι αντικοινωνική. Δυσκολευόμουν να ενταχθώ σε παρέα ενώ είμαι μια χαρά κοπέλα. Δηλαδή δυσκολευόμουν να τη κρατήσω. Εσωστρεφές κορίτσι από μικρή. Οπότε ομιλίες με άλλους περί ανέμων και υδάτων. Απλά το θέμα είναι πως αυτό όσο κρατάει, δυσκολεύεσαι περισσότερο γενικά σε όλων των ειδών σχέσεις. Κύκλοι γενικά αν δεν υπάρχουν γνωριμιών γίνεται χειρότερο. Όντως το μυστικό είναι να προσπαθείς όσο μπορείς να ενταχθείς στο κοινωνικό σύνολο, να έχεις χόμπι, να πεις μια καλημέρα έστω και σε άγνωστο αν τύχει και αισθανθείς άνετα να το πεις. Θυμάμαι σε κάτι παλιά σεμινάρια με γνώρισαν κάποιες κοπέλες και μου είπαν πως είμαι ένας γλυκός άνθρωπος που χαίρονται να κάνουμε παρέα. Μετά χαθήκαμε και έχασα τηλέφωνα.