Το ότι έχετε δεσμούς αίματος και είστε συγγενείς πρώτου βαθμού αυτό δυστυχώς ή ευτυχώς δεν συναπάγεται τίποτα το ευκόλως εννοούμενο. Είναι κατανοητό ότι είναι η μητέρα σου, ανεξαρτήτως ηλικίας (δική σου), αλλά απο εκει και περα πρέπει να βάλεις τα πράγματα στην θέση τους και να είσαι ειλικρινής απέναντί της και κυρίως απέναντι στον ευατό σου. Να της πεις όμορφα κι ωραία όλα όσα σε απασχολούν σε σχέση με την ίδια και να ξεκαθαρίσεις την θέση σου. Αν το δεχτεί καλώς, αν δεν το δεχτεί επαφίεται σε σένα αν θέλεις να διαιωνίζεται αυτή η κατάσταση μαζί της (μυστικοπάθεια, γκρίνια, μουρμούρα κλπ) που περιγράφεις.
