Πιστευω,αν εχεις χρονο τουλαχιστον,να προσπαθησεις αν δεν το χεις κανει να βρεις μια δουλεια(ή στην αρχη και παραλληλες δουλειες).Δεν ξερω βεβαια τις συνθηκες υπο τις οποιες ζεις.Αλλα θα σε βοηθουσε τοσο στην σταδιακη οικονομικη ανεξαρτησια,οσο και στο να περνας ολο και λιγοτερο χρονο με τους ανθρωπους που σε κανουν να νιωθεις δυστυχισμενη.Και οταν φτασεις σε σημειο που στεκεσαι καλυτερα στα ποδια σου,κανεις αυτο το παραπανω βημα.Υπομονη και επιμονη χρειαζεται.Κουραγιο,σου ευχομαι τα καλυτερα!