Πόσο βλακεία είναι να απορρίπτεις συλλήβδην το Σύνταγμα, όπως κάνουν οι αντιεξουσιαστές. Απορρίπτουν κάτι που είναι κεκτημένα δικαιώματα αγώνων, κι όχι δώρο του συστήματος. Ένα απολυταρχικό καθεστώς κόβει και ράβει ανάλογα με τις ορέξεις του μονοκράτορα. Εδώ υπάρχουν θεσμικά πλαίσια που προστατεύουν το άτομο από τις ορέξεις της εκτελεστικής εξουσίας. Αν αυτοί οι νόμοι δυσλειτουργούν, δε σημαίνει πως πρέπει να απορρίψουμε το Σύνταγμα. Τι λογική... Έβλεπα στον δρόμο αφίσες των αντιεξουσιαστών που χαρακτήριζαν ως "σύγχρονο ολοκληρωτισμό" τις αστικές "δημοκρατίες". Σαν πολύ κακομαθημένοι γίναμε. Δεν ζήσαμε ολοκληρωτισμό. Θα κολλούσαν έτσι αντικαθεστωτικές αφίσες ελεύθερα σε ένα ολοκληρωτικό καθεστώς; Αλλά ποια η πολιτική ωριμότητα δογματικών νεαρών φοιτητών; Η απόλυτη αντίφαση: ο Ρωμανός απορρίπτει ολοκληρωτικά την αστική νομιμότητα και τα "δικανικά κόλπα" της αστικής Δικαιοσύνης, αλλά η μάνα του καλοπληρώνει δικηγόρους να τον ρίξουν όσο γίνεται στα πιο μαλακά, χρησιμοποιώντας το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο. Σε μια δικτατορία, θα τον είχαν τσουβαλιάσει και πετάξει στη θάλασσα, όπως κάναν οι καθεστωτικοί στην Αργεντινή επί χούντας. Εδώ πολεμάς με όπλα μια αστική εκλεγμένη από το λαό κυβέρνηση, και το Σύνταγμα σε προστατεύει από την οργή της εκτελεστικής εξουσίας. Και μετά βγαίνει ο κάθε "φωτισμένος" ιδεολόγος φοιτητής και κάνει λόγο για χούντες και απολυταρχίες. Το ότι μια αστική κυβέρνηση αυθαιρετεί στο μέτρο που την παίρνει, δε σημαίνει πως το πολίτευμα είναι απολυταρχικό, αλλά η κυβέρνηση διεφθαρμένη. Πρέπει να εναντιωθείς στο πολίτευμα στο μέτρο που έχει διαφθαρεί, και όχι να το απορρίπτεις συλλήβδην, γιατί απορρίπτεις και τις κεκτημένες ελευθερίες που περιέχει.