Δηλαδή θαυμάζεις κάποιον για την ανάγκη που έχει να περιποιείται το εαυτό του, επειδή έτσι το αισθάνεται (αυτονόητο κιόλας, από τη στιγμή που δεν υπάρχουν θέματα ψυχικής υγείας που σε κάνουν να παραιτείσαι) και επειδή έχει τα χρήματα (γιατί κακά τα ψέματα χρειάζονται) να επενδύσει σε αυτόν. Τον θαυμασμό θα μπορούσα να τον κατανοήσω από την άποψη ότι είναι άξιος, δουλεύει και μπορεί να τα κάνει όλα αυτά. Αλλιώς δεν βρίσκω κάτι άλλο άξιο θαυμασμού. Ίσως ευχαρίστησης στο μάτι, το ότι σου αρέσει να είναι κάποιος περιποιημένος. Αλλά θαυμασμός; Πολλοί άνθρωποι είναι άξιοι θαυμασμού, ανεξαρτήτως εμφάνισης.