Προφανώς όταν βλέπεις ότι κάποιος δεν έχει τις ποιότητες που του είχες αποδώσει προφανώς και κάτι αλλάζει μέσα σου. Για μένα όταν ένας άνθρωπος μου έχει πει να βασιστώ πάνω του σε ένα θέμα, ή μου έχει δώσει τον λογο του και δεν τον έχει τηρήσει δεν είναι απλά ότι δεν με υπολογίζει αλλά ένας άνθρωπος χωρίς ηθικό αξιακο σύστημα, χωρίς απαιτήσεις από τον εαυτό του και ανάγκη για να είναι δυνατός και δεν δίνω δεκάρα τσακιστη για το τι εικόνα μπορεί να περνάει εντεχνως. Κι είναι η ψευτιά. Το υποκριτικό. Τι να σε έλξει σε τέτοιες ποιότητες;