Άκου κορίτσι, θα ψάχνεις για πολύ καιρό τις απαντήσεις . Κάποια στιγμή θα έρθουν μόνες τους . Οι συγκυρίες, η τύχη, τα στιγμιαία συμβάντα. Θα έρθουν έτσι τα πράγματα που τις απαντήσεις που ψάχνεις θα τις έχεις. Θα έρθουν από μόνες τους. Δώσε όποιον τίτλο θέλεις. Πές το Θεό, πές το δικαιοσύνη, πές το ισορροπία της φύσης; Όπως θες, όλα όσα κάνουμε καλά ή κακά έρχεται και ο λογαριασμός. Εκδίκηση; Για ποιον λόγο; Τι θα καταφέρεις; Εκείνος είναι δυστυχισμένος όχι εσύ. Εκείνος είναι δυστυχισμένος γιατί μέσα του είναι κενός. Ψάχνει παντού μια θέση όπως όλοι μας, αλλά εκείνος δεν μπορεί να την βρει. Πίστεψέ με αυτό το συναίσθημα, ότι κανείς και τίποτε δεν μπορεί να με κάνει να νιώσω πληρότητα, ισορροπία, ευτυχία, είναι πολύ εξουθενωτικό. Ψάχνει να βρει την ευτυχία μέσα από ψέματα, κοροϊδία και στο τέλος μένει μόνος, κενός. Το ότι έχει οικογένεια και παιδί, για άλλους είναι πληρότητα για εκείνον είναι βεβαρημένη υποχρέωση. Δεν θα βρει την ευτυχία μέσα από την οικογένεια που δημιούργησε, έτσι μετά από λίγο χρονικό διάστημα και ίσως για το υπόλοιπο της ζωής του θα αναζητά το εφήμερο και το κλεμμένο. Για σκέψου, θα ήθελες να ήσουν στην θέση της γυναικάς του; Θα ήθελες να είχες το παιδί του; Για σκέψου, τι θα μπορούσε να διδάξει αυτός ο άνθρωπος στην νέα γενιά; Πως να λέτε ψέματα; Πως να κοροϊδεύετε; Έμαθες λοιπόν ότι ο δικός σου το είχε σύστημα και σε χρησιμοποίησε. Μια φίλη μου έμαθε τελείως τυχαία, ότι ο δικός την παραμύθιαζε της έλεγε λόγια μεγάλα και έκανε κινήσεις που φάνταζαν ιστορίες έρωτα και αγάπης που εκείνη δεν είχε νιώσει ποτέ ξανά. Όλο αυτό μετά όμως κατέρρευσε, όλα ήταν ένα χρυσό πακέτο που το εσωτερικό του είχε μουχλιάσει χρόνια, από τα ψέματα και την βρωμιά. Τελείως τυχαία λοιπόν, μετά από καιρό, με ένα συμβάν, η φίλη μου έμαθε πως ο πρώην της το είχε σύστημα και είχε κι άλλες "δραστηριότητες" σαν την δική τους ιστορία "αγάπης και έρωτα". Το μόνο λοιπόν που είπε η φίλη μου ήταν τούτο. "Ένιωσα αηδία . Περισσότερο για τον εαυτό μου, που ήμουν ηλίθια και τον πίστεψα. Αυτό ήταν. Αυτό χρειαζομουν. Αυτός ο άνθρωπος είναι να τον λυπάσαι. Τόσο δυνατό μυαλό και τόσο άδεια ψυχή τόσο ασήμαντη ζωή. Λυπάμαι μόνο την επόμενη και την κάθε επόμενη. Εγώ γλύτωσα. Είμαι ελεύθερη. "Να πεις τι στην γυναίκα του; Πιστεύεις ότι μέσα της δεν το ξέρει; Να την λυπάσαι μόνο. Έχτισε τα ονειρά της, τις ελπίδες της, πάνω σε ένα λάκκο με σκουπίδια. Βρωμάνε κι αυτή τα μυρίζει κάθε μέρα. Για σκέψου αυτό το μωράκι που θα μεγαλώσει, αν είναι κορίτσι, που όλοι γνωρίζουμε ότι το κορίτσι πάντα ψάχνει έναν αντίγραφο του πατέρα, για σκέψου, θα είναι ευτυχισμένο στη ζωή του; Θα ήθελες να ήσουν η μητέρα ενός τέτοιου κοριτσιού; Θα ήθελες να ήσουν η γυναίκα ενός τέτοιου άντρα; "Δεν θα πω τίποτε και σε κανέναν, γιατί δεν αξίζεις την ελάχιστη προσοχή μου. Μόνο εμετό μου προκαλείς και αηδία. Επιτέλους είμαι ελεύθερη. "Έτσι να πεις και να συνεχίσεις, από εκεί που σταμάτησες πριν τον γνωρίσεις. Αλλά πιο ώριμη και πιο συνειδητοποιημένη .
