Σίγουρα δεν είσαι η μόνη. Προσωπικά κάνω παρέα με διάφορες ηλικίες μικρότερες, συνομήλικες, μεγαλύτερες.Δεν είναι τόσο θέμα ηλικίας. Περισσότερο είναι θέμα life style, υποχρεώσεων, προτεραιοτήτων, προγράμματος , αλλά και χαρακτήρα. Εγώ 35 είμαι και δεν μπορώ να πω ότι έχω φίλους άντρες, γνωστούς θα τους χαρακτήριζα περισσότερο. Είναι δύσκολο να υπάρχει πραγματική φιλία με άντρα ειδικά στο δικό μας target group. Με ένα παιδί μπορώ να πω ότι είμαστε φίλοι γιατί έχουμε πολύ καλή επικοινωνία αλλά το έχουμε ξεκαθαρίσει από την αρχή πως μεταξύ μας δεν πρόκειται να γίνει τίποτα, είναι αλλού και είναι καλά. Επίσης δεν τον έχω δει ποτέ ερωτικά, ούτε κι εκείνος. Είναι σπάνιο να συμβεί κάτι τέτοιο, θέλει συνειδητοποίηση και από τις δύο πλευρές. Δεν θα σου το συνιστούσα να βρεις κάποιον που να θέλει να είναι μόνο φίλος σου, δεν είναι ακατόρθωτο , αλλά είναι δύσκολο. Άσε που μπορεί να συμβεί και το αντίθετο να γουστάρεις εσύ και να μην θέλει ο άλλος κι αυτό ξενερωμα είναι. Θέλω να σου πω ότι όλα τα σενάρια παίζουν.Τώρα με γυναίκες είναι πιο εύκολο να υπάρξει φιλία αρκει να έχετε τα ίδια ζητούμενα. Γενικά δεν έχεις άτομα με τα ίδια ζητούμενα στη ζωή σου, αυτό κατάλαβα απ' όσα γράφεις. Το ιδανικό είναι οι συνειδητοποιημένοι, ακομπλεξαριστοι άνθρωποι που τους ενδιαφέρει πρώτα ο άνθρωπος και ο χαρακτήρας του. Χωρίς ζήλειες, χωρίς ανταγωνισμούς. Αν βρεθείς σε ένα χώρο που να υπάρχουν άτομα με κοινά ενδιαφέροντα θα κάνεις νέες γνωριμίες .Προσπάθησε να μην νοιώθεις απογοήτευση . Δεν είσαι η μόνη και δεν είσαι μόνη. Έχεις κι εμάς εδώ αν θες.