Τα προβληματα στο ζευγαρι οδηγουν στην απιστια. Τα παιδια δεν εχουν να κανουν με αυτο, μην προσπαθεις να μεταφερεις την ευθυνη σε εσενα ή τον αδερφο σου. Μου κανει εντυπωση οτι πουθενα δεν αναφερεις τον πατερα σου...Της μητερας σου κατι της ελειπε στο γαμο, που το βρηκε αλλου. Δεν ειναι οτι καλυτερο, αλλα δεν ειναι και το τελος του κοσμου. Στη δικη μας οικογενεια, ο πατερας μου ηταν αυτος που απατουσε. Τοτε ειχα σοκαριστει/θυμωσει, τωρα τον κατανοοω. Εχουν περασει και 20 χρονια, εχω αλλες εμπειριες και μεγαλυτερη κατανοηση. Κυριως ομως, εχω συμφιλιωθει με το γεγονος οτι οι γονεις μας ειναι ανθρωποι, και οχι αγιοι, και εχουν το δικαιωμα να κανουν τις δικες τους επιλογες. Συμφωνω με ολες; Σιγουρα οχι. Αλλα πιθανον ουτε κι αυτοι με τις δικες μου.Αν ειναι να σου δωσω μια συμβουλη, ειναι να μην ασχολεισαι με τα του ζευγαριου. Ειναι και οι δυο ενηλικες, και οτι και να κανουν ειμαι σιγουρη οτι η αγαπη τους για εσας δεν αλλαζει. Κανε φοκους σε αυτο και ασε τους να λυσουνε τα προσωπικα τους προβληματα μονοι τους.