Από τον τρόπο που τα γράφεις νιώθω πως βρίσκεσαι σε ένα αδιέξοδο λόγω ενοχών. Έχεις ενοχές που δεν μπορείς να ξεπεράσεις το πρόβλημά σου,τόσο προς την μητέρα σου όσο και προς την ψυχολόγο. Να ξέρεις πως δεν είσαι βάρος για κανέναν ,ούτε οφείλεις να να γίνεις καλά το γρηγορότερο. Πάρε μια ανάσα και πες πως αξίζεις ακόμα με αυτά σου τα άγχη. Αυτά δεν θα είναι για πάντα στην ζωή σου, εσύ όμως θα είσαι. Θέλω να πιστέψεις βαθιά πως είσαι ασφαλής και να μην χάνεις ποτέ τις ελπίδες σου. Ζωές ανθρώπων αλλάζουν τελείως σε 6 μήνες, ένα χρόνο, μία βραδιά! Ακόμα και αν στεναχωριέται η μαμά σου σίγουρα προτιμάει να έχει μία ειλικρινή/κοντινή επικοινωνία με την κόρη της σε σχέση με το να μην ξέρει τι της συμβαίνει. Είναι εκεί να σε ακούσει εάν αυτό σε ανακουφίζει. Μου έχει τύχει και μένα να νιώθω πως την στεναχωρώ. Εάν τυχόν θελήσεις να επικοινωνήσεις τις σκέψεις σου/τα προβλήματά σου με μία άγνωστη θα χαρώ μου στείλεις email τα διαβάσω χωρίς να κρίνω. [Κοπέλα 23 ετών εδώ]❤️