Τι θα λέγατε για μια μέση λύση; Επειδή καταλαβαίνω πως είστε σε μία φάση που θέλετε λίγο να κάνετε ένα βήμα πίσω και να σκεφτείτε, καθώς και να βρείτε τον εαυτό σας, φοβάμαι πως δεν θα αφοσιωθείτε πλήρως στο μεταπτυχιακό, οπότε και χρόνος θα χαθεί και υπάρχει το ρίσκο να μην έχει αξία το πτυχίο στο τέλος. Τι θα λέγατε αν μένατε εκεί που είστε και προσπαθούσατε να βρείτε κάτι εκεί για εργασία; Κάτι που να σας κρατά μεν απασχολημένη και μη-στάσιμη, μα να μην σας δεσμεύει απόλυτα. Διαφορετικά, θα "ψήφιζα" υπέρ της μετακόμισής σας στην Αθήνα. Ίσως έχετε την ανάγκη να ξεφύγετε από τη μελέτη και να βγείτε στη ζωή εκεί έξω πριν πάρετε νέες δυνάμεις και αποφάσεις για τυχόν περαιτέρω σπουδές (ή και τη γενικότερη πορεία στη ζωή σας). Όσο για το ότι ήσαστε πάντα καλή μαθήτρια, πιστεύω πως οι γονείς σας καταλαβαίνουν πολύ καλά πως ακόμα και οι κατά τ' άλλα αριστούχοι όπως και τα μεγάλα ταλέντα χαραμίζονται ή παραγκωνίζονται στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα στην Ελλάδα, οπότε δεν θα έπρεπε να σας καταλογίσουν ποτέ τυχόν ατυχία σας σε περίπτωση που δεν βρείτε δουλειά στα μέτρα σας. Θα πρόκειται για ατυχία και όχι αποτυχία· δύο εντελώς διαφορετικές έννοιες.Εγώ, πάντως, σας εύχομαι καλή τύχη πρώτα, και την επιτυχία θα τη σημειώσετε με την κατάλληλη ευκαιρία!